De 3 mooiste plekken op de 2e etappe van het Pieterpad
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt op een rustgevende boerderij in Schimmert, staan wij weer klaar met onze tassen op de rug. We praten nog even met de eigenaar. Hij is een ervaren wandelaar en heeft zelfs naar Rome gelopen! Wie weet doen wij dat ooit ook nog. Maar in plaats van naar Italië lopen we vandaag via Sittard naar Duitsland. Naar het dorpje Selfkant. Ik laat je de 3 leukste plekken zien op deze etappe van het Pieterpad!
Terug in de tijd in authentieke Zuid-Limburgse dorpen
Achter ons verdwijnt de watertoren, ‘de reus van Schimmert’, uit ons zicht. De toren vind ik erg bijzonder, omdat hij in de stijl van Amsterdamse School is gebouwd. Ik kan mij niet herinneren dat ik er ooit zo een gezien heb. Er is ook van alles te doen in de toren. Zo is er bijvoorbeeld een smaaktheater en een bierbrouwerij. Omdat wij nog ruim 20 km voor de boeg hebben, moet een bezoekje aan de toren voor ons nog even wachten.
Wij lopen weer de velden in en ik ervaar een gevoel van vrijheid. ‘Je zal hier maar wonen’, zeg ik tegen mijn vriend. En ik droom nog even verder terwijl wij de Pieterpad route vervolgen.
Na een poos wandelen komen we door enkele authentieke dorpen, die je mee terug nemen in de tijd. In de gemeente Beekdaelen ligt bijvoorbeeld het schilderachtige dorp Terstraten, of Tersjtraote. Er staan prachtige vakwerkboerderijen. Bij deze boerderijen bestaat de dragende structuur uit houten balken. Dit is aan de buitenkant te zien en zorgt voor een charmante uitstraling. Ik begrijp dan ook wel dat dit dorp is aangewezen als beschermd dorpsgezicht. En dat een van de boerderijen mee is genomen naar het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem.
Sprookjesachtig Landgoed Puttersdael
De dorpen, waar ik het net over had, zijn ook omgeven door prachtige bossen. Tussen Aalbeek en Nuth (bekijk een mooi filmpje op de website van Visit Zuid-Limburg) lopen wij bijvoorbeeld door Landgoed Puttersdael. Dit is een bijzonder stukje in Zuid-Limburg. Op dit landgoed is namelijk van alles te zien, zoals houtwallen en steile hellingen. Deze zijn van oorsprong aangelegd om bijvoorbeeld grenzen aan te geven. Ze zijn begroeid met aparte en gevarieerde plantsoorten. Mede doordat je aan de ene kant van de helling schaduw hebt en aan de andere kant zon.
Ook zijn er op het landgoed grasvelden. En terwijl wij langs een wei met bruine koeien komen, valt het mij op dat het bos zo mooi donkergroen is. In de bomen zijn boomhutten gebouwd. En de schaduw hiervan brengt iets mysterieus met zich mee.
Voorbij Terstraten lopen wij op een gegeven moment langs het Geologisch monument Diependaal. In dit bos bestaat de ondergrond uit allerlei verschillende soorten grondsoorten, zoals löss. Heel interessant om dit bijvoorbeeld met kinderen nader te onderzoeken. Er staat dan ook een speurtocht uitgestippeld!
Kasteel Terborgh en de bokkerijders
Wat ik zo leuk vind aan het Pieterpad, is dat je soms het gevoel hebt dat je buiten de bewoonde wereld bent. En dan toch ineens een leuke eetgelegenheid tegenkomt. Zo liepen wij langs kasteel Terborgh.
Dit kasteel is waarschijnlijk een van de oudste burchtterreinen van de provincie Limburg. Hier was onder andere de schepenbank, waar bendeleden werden verhoord, gevonnist en gefolterd. Ook hebben de heuse Bokkerijders hier opgesloten gezeten in de burchtkerkers. Deze bende trok al rovend de provincie Limburg door. Inmiddels zijn daar vele verhalen over!
Vandaag de dag eten wij er een lekker stuk vlaai en drinken wij een kop koffie. Het begint ondertussen zacht te regenen, maar wij zetten toch onze toch naar Sittard voort. Onderweg komen wij bordjes tegen van ‘In het spoor van de Bokkerijders.’ Hierop staan verhalen over de bendeleden die op de route zijn opgepakt.
Einde van etappe 2
Voordat we in Sittard aankomen, lopen we nog door verschillende bossen. In het eerste bos is een houtkunstenaar aan de slag geweest. Zo komen we houtsculpturen tegen van verschillende dieren. En tegen Sittard aan ligt een bos waar allerlei (levensgrote) altaren en religieuze beelden te zien zijn. Hierdoor waan ik mijzelf een beetje in een sprookjesbos. De altaren komen wij trouwens veel op de route tegen. Maar in dit bos voeren ze wel de boventoon.
Als we de stad inlopen zijn we inmiddels behoorlijk nat geregend. En daarom gaan we even lunchen en opwarmen bij een café aan de historische Markt in Sittard. Mijn vriend heeft ondertussen pijnlijke enkels gekregen. Bergwandelschoenen blijken toch niet zo geschikt te zijn voor het landschap in Limburg. Gelukkig zit er een ANWB winkel om de hoek. En daar kopen we nieuwe wandelschoenen. Wij worden zo steeds meer een hip ANWB stel.
Met onze nieuwe wandelschoenen en nog 2 regenponcho’s lopen wij nog enkele kilometers voordat we aankomen in Selfkant. Daar worden we weer super gastvrij ontvangen in een charmant B&B. Nu goed uitrusten want morgen gaan we voor het eerst meer dan 30 km lopen.
