Home » De eerste weken met een pup: 5 dingen om rekening mee te houden

De eerste weken met een pup: 5 dingen om rekening mee te houden

Wie wil dat nou niet? Zo’n heerlijke pluizebol. Die je aankijkt met van die lieve ogen. Die schattig achter zijn speeltjes aanjaagt. En die je altijd gezelschap houdt! Een puppy is natuurlijk hartstikke leuk. Maar er komt ook een hoop bij kijken. Ik wil je niet van de roze wolk af helpen. Want je beleeft inderdaad enorm veel plezier met een pup. En je leert er een hoop van! Maar er komt ook veel op je af als je de eerste weken met een pup bent. Ik beleefde dat. En graag deel ik dan ook 5 dingen, waar je rekening mee moet houden als je een pup neemt.

Slapeloze nachten

De slapeloze nachten beginnen bij mij al voordat wij een pup in huis nemen. Weet ik het wel zeker? Waar beginnen we aan? Je raakt een hoop vrijheid kwijt! Maar als ik dan foto’s van de fokker krijg doorgestuurd verdwijnen alle twijfels als sneeuw voor de zon.

Als de pup, na 8 maanden op de wachtlijst, eenmaal bij ons in huis is, beginnen de slapeloze nachten pas echt. De eerste nachten slaap ik bij hem beneden op de bank. Ik doe dit zodat ik er ’s nachts met hem uit kan, om hem zindelijk te maken. En je wilt zo’n kleintje natuurlijk niet meteen alleen laten. De bench staat voor hem klaar. En hij vindt het erg leuk om daar al zijn veroveringen mee naar toe te slepen. Maar echt slapen doet hij er niet.

De witte pup slaapt wel prima op de grond. Een enkele keer komt hij mij wakker maken met zijn zachtje neusje. Dan ga ik er met hem uit. Dit doe ik zo 3 nachten. Daarna ga ik weer terug naar mijn eigen slaapkamer. En zet ik de wekker om hem ’s nachts uit te laten. De kleine witte herder is hartstikke lief ’s nachts. Maar een nacht doorslapen is er de eerste weken met een pup (in ons geval) niet bij.

Acute verliefdheid

De dag dat we de witte herder pup gaan halen, neem ik hem in de auto op schoot. Na een aantal minuten begint hij te kotsen. Maar dat kan ik goed hebben van deze pluizebol. Je wordt er namelijk meteen verliefd op. Het overgeven lucht op en de pup nestelt zich lekker op mijn schoot. Waar hij gedurende de autorit van 2 uur lief blijft liggen.

Eenmaal thuis gaat de pup de woonkamer verkennen. Hij loopt lekker rond en legt een drol neer op het tapijt. Maar ook dit maakt niet uit, want liefde maakt blind. Wel besluiten we ’s avonds het tapijt weg te halen als het nog een keer gebeurt. Later horen we dat tapijt uitnodigt om de behoefte op te doen. Dit komt omdat het lekker zacht is en de hond het vergelijkt met gras.

Verder is het heerlijk om een lieve pluizebol in huis te hebben rondlopen. Hij komt af en toe een aai halen en het is grappig om hem bezig te zien met al zijn speeltjes.

Bijten en slopen

Na een week wordt de pup wat losser. Hij begint wat vaker in je te bijten. En omdat hij steeds groter wordt, gaat dit ook steeds meer zeer doen. Daarnaast is het niet bevorderlijk voor het behoud van je kleding. Wij kiezen voor de methode om hem een speeltje aan te bieden zodra hij ons (of iets in huis) bijt. Een effectieve methode, die wel veel geduld vergt. Zeker als hij elke keer weer een nieuwe aanval op je voet of been doet. Maar de aanhouder wint! En dat is belangrijk om te onthouden als je een pup in huis neemt. Consequent zijn en niet opgeven.

Ook de eerste plint heeft hij al kapot gemaakt. En er staan tandafdrukken in onze kruk. Ik noem het maar vintage. Een duurdere kruk hebben wij voor de zekerheid uit de woonkamer gehaald. Die staat nu tijdelijk in de gang. Daar glipt de witte herder pup overigens graag naartoe om schoenen met veters te pakken. Het is dan wel weer een enorm grappig gezicht als hij met een veel te grote schoen in zijn mond de woonkamer in komt rennen! Wij kijken elkaar regelmatig aan om vervolgens in lachen uit te barsten.

Weg vrijheid: een kleine mental breakdown

Na 2 weken heb ik inmiddels een behoorlijk slaapgebrek opgelopen. Ik kan daar slecht tegen. Ook is meneer de trouwe viervoeter weer binnen gaan plassen. Wij hebben namelijk tapijt (goedkope vloerbedekking) neergelegd tegen het uitglijden. En zoals net gezegd, nodigt dat een hond uit om de behoefte op te doen. Dus dat doet hij dan ook graag. Ook nog ongemerkt, zodat ik hem niet netjes buiten kan zetten op het moment van actie.

Voor mijn gevoel loop ik de hele dag achter de pup aan. Terwijl ik ook een maand geleden mijn baan heb opgezegd en mijn eigen bedrijf ben gestart. Zo kan ik natuurlijk niks doen! Wat ook meespeelt is dat we bezig zijn om de hond (uiteindelijk ook ’s nachts) te leren slapen in de bench. Hij moet dit 3 keer per dag 2 uur doen. Regelmaat is voor een pup namelijk heel belangrijk. Anders raakt hij op een zeker moment op de dag overprikkeld. En dan wil hij heel graag met je spelen. Nee, niet met speeltjes, maar met jou. Je voeten, je handen en als je niet uitkijkt is er ook zo in je neus gehapt. Dus het is voor het goede doel. Alleen het gepiep wanneer we het deurtje dicht doen is soms echt niet aan te horen.

En daar komt het moment dat ik mij besef dat ik mijn vrijheid volledig kwijt ben: ‘Waar ben ik aan begonnen?!’ 

Na de eerste weken met een pup: trots!

Gelukkig hebben we ons aangemeld voor puppy cursus (wij kiezen voor opvoeding volgens de roedelmethode, hier zal ik later meer over vertellen). Wat is het fijn dat je bij de hondenschool je verhaal kwijt kan. En dat je advies op maat krijgt. Het blijkt dat het heel normaal is, waar ik tegen aan loop. En dat het een kwestie van volhouden is. De eerste weken met een pup zijn heftig, maar dat is tijdelijk.

Vervolgens zijn we weer super trots als ons vriendje in een keer door een tunnel loopt. En dit ook nog eens hartstikke leuk vindt! Ook de volgoefeningen gaan goed. We merken dat hij nu al erg graag voor je werkt. En ook het volgen van een klasje met andere honden is een overwinning. De witte herder pup is namelijk een wat terughoudende hond. Hij vindt veel spannend. Zo lukt het zelfs nog niet om een ontspannen wandeling te maken. Wat hierbij overigens niet helpt is de ongevraagde, maar vast goedbedoelde adviezen en opmerkingen van mede hondeigenaren. ‘Ik bepaal zelf wel wat ik doe!’.

We zijn nu bijna 3 weken verder en afgelopen nacht heeft hij voor het eerst in zijn bench geslapen. Achteraf wou ik trouwens dat ik we daar meteen de eerste nacht mee waren begonnen. Maar voor nu betekent het dat ik mijn nachtrust weer terugkrijg. Ook de regelmaat doet hem en ons goed. En ondanks dat het nog aanpoten zal zijn, zijn wij toch heel blij met onze witte pluizebol. Die al net zoveel op ons gesteld is als wij op hem.

Caja Heikens

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven