Wandelen in Zuid-Limburg: ontdek de mooiste plekken op deze route
De dag is eindelijk aangebroken! Wij beginnen onze wandelvakantie en vertrekken naar Maastricht. Het was nog even spannend, want vlak voordat wij weggingen waren er de vreselijke overstromingen in Limburg. Wij hadden op de website van het Pieterpad gezien dat de paden wel weer begaanbaar waren en dus besloten wij ons eraan te wagen. Met onze rugtassen op, die denk ik zo’n 10 tot 15 kg wegen, vertrekken wij naar de bushalte. Vanaf Utrecht Centraal vervolgen wij onze reis naar Maastricht.
Maastricht verkennen
Na een soepele treinrit zetten wij, bij aankomst in het stijlvolle Mabi City Center Hotel, onze bagage in de hotelkamer en gaan wij op pad om de stad te ontdekken. Zelf ben ik heel lang geleden in Maastricht geweest, maar ik kan mij daar niet veel van herinneren. We beginnen met een bezoek aan het gezellige Vrijthof. Dit is het grootste plein in Maastricht waar je goed kunt neerstrijken op een van de terrasjes.
De kerkentweeling en de staf van Sint Servaas
Aan het Vrijthof staan maar liefst 38 rijksmonumenten. Maar het meest opvallend is de kerkentweeling: de Sint-Servaas en de Sint-Jan. In de, op z’n Limburgs gezegd ‘Servaos’, kun je een schatkamer bezoeken. Hier liggen heilige relieken en liturgische objecten. Een van de relieken is het borstbeeld van de bisschop Sint Servaas. Hierin wordt een deel van zijn schedel bewaard. In de met koper vergulde en met halfedelstenen versierde Servatiusschrijn of Noodkist wordt zijn lichaam bewaard.
Bij de ingang van de kerk is bij een fontein een beeld van Sint Servaas te zien. Volgens een legende heeft met zijn staf een bron laten opwellen. De kromstaf kun je bekijken in de schatkamer. Wij maken nog een laatste foto van dit tafereel en zetten onze wandeling voort naar de stadsmuur van Maastricht.
Het sfeervolle, historische centrum van Maastricht
Om bij de stadsmuur te komen loop je door de historische straten van Maastricht. Dit is een perfecte manier om een indruk te krijgen van de stad. Wij komen onder andere langs het Huys op den Jeker. Dit sprookjesachtige huis met 2 trapgevels is over het riviertje de Jeker gebouwd. Hiervoor is onder andere mergel gebruikt. Straks zullen wij nog zien waar dit materiaal gewonnen is.
Eenmaal aangekomen bij de stadsmuur blijkt dat je er overheen kan lopen. Zo heb je enerzijds mooi uitzicht over een park. En anderzijds uitzicht over het centrum, waar de Sint Jan bovenuit steekt. Een leuk detail is dat het materiaal waar de stadsmuur van gemaakt is, onkruid de gelegenheid geeft om er uit te groeien. En dus is de stadsmuur versierd met vrolijke bloemen.
Zonnebrillen en Maastrichts Maltezer bier
Wij lopen het centrum weer in. Mijn vriend is er namelijk achter gekomen dat een pet en een zonnebril toch wel handig zijn in de zomer. Deze is hij vergeten mee te nemen. En dus gaan wij de winkels in Maastricht verkennen. Mijn vriend zet de ene na de andere bril op. Hij raakt lichtelijk geïrriteerd als we het juiste model niet kunnen vinden. Uiteindelijk slagen we bij een leuk boetiekje. En de bril is ook nog van gerecycled materiaal gemaakt!
Dan kunnen we nu lekker wat eten. Bij een restaurantje bestellen we een burger. En ik probeer een echt Maastrichts Maltezer biertje. Ik ben geen bierkenner maar lijk iets van caramel te proeven. Heerlijk! En nadat wij ons buikje vol hebben lopen wij weer naar het hotel. We willen de volgende dag goed uitgerust zijn als wij het Pieterpad gaan wandelen in Zuid-Limburg.
Een prachtige plek in Zuid-Limburg: de mergelgroeve
De route start op de Sint Pieterberg bij een mergelgroeve, buiten het centrum van Maastricht. Om hier te komen, loop je eerst langs fort Sint Pieter. Deze is gelegen is in een natuurgebied. Bij de mergelgroeve is een bijzonder mooi uitkijkpunt. Daar heb je namelijk uitzicht over een blauw meer en een vallei. Vroeger werd hier mergel gewonnen, maar dat is sinds 2018 gestopt. Nu wordt het ook wel de Oehoevallei genoemd. Europa’s grootste uil heeft zich hier namelijk gevestigd. Deze zeldzame soort is op te sporen met de kijkers die bij de ‘Kiekoet’ staan. Natuurlijk is dit wel een uitdaging, ik waag mij er niet aan.
Wij volgen de route van het Pieterpad en lopen terug richting het centrum. Ik verbaas mij dat je vlak daarbuiten meteen in de natuur terecht komt. En de woningen op de route in een heuvelachtige woonwijk doen een beetje Duits aan. Als we dat nog niet hadden, hebben we nu sowieso het vakantiegevoel te pakken. Mijn vriend vraagt of ik mijn marstempo iets wil verlagen. ‘Je moet je wat meer verwonderen!’. Goed punt.
Glooiende landschappen en lunchen op de Bemelerberg
De eerste kilometers komen wij door woonwijken. Maar daarna lopen we het prachtige landschap op. Glooiende velden met tarwe, maïs en bloemen langs de (wandel)paden. Dit heerlijke uitzicht kenmerkt het wandelen in Zuid-Limburg. De zon schijnt op onze huid. Dit is voor mij ultiem vakantiegeluk. We lopen voorbij enkele mergelgrotten en paarden het eerstvolgende dorp in. Hier kunnen we wat drinken. Maar we moeten wel even een berg beklimmen.
Het leuke aan het Pieterpad is dat je soms onverwachts een smal paadje in moet, waarvan je jezelf afvraagt of het klopt. Ook hier is dat het geval. We wagen het erop. En na een kleine klim door hoog gras, komen we inderdaad uit bij het restaurant. Wat een rust en wat een uitzicht. Hier kun je heerlijk zitten, kijken hoe wielrenners de Bemelerberg beklimmen. Lijkt mij erg zwaar. Maar we bespreken dat het een idee is om dat misschien ook een keer te doen.
Het leuke aan het Pieterpad is dat je soms onverwachts een smal paadje in moet, waarvan je jezelf afvraagt of het klopt. Ook hier is dat het geval. We wagen het erop. En na een kleine klim door hoog gras, komen we inderdaad uit bij het restaurant. Wat een rust en wat een uitzicht. Hier kun je heerlijk zitten, kijken hoe wielrenners de Bemelerberg beklimmen. Lijkt mij erg zwaar. Maar we bespreken dat het een idee is om dat misschien ook een keer te doen.
Van velden tot spookjesachtige bossen
Na onze lunch zetten we onze tocht voort. We lopen nog langs velden en passeren enkele dorpen. Er is een omleiding in de route omdat Valkenburg nog niet begaanbaar is. We komen langs het dorp Vilt. We lopen hier over een straat, genaamd Lijksweg. Ik vond dit al zo’n bijzondere naam. Als we een informatiebordje tegenkomen, blijkt inderdaad dat deze weg ooit gebruikt is om lijken over te dragen, na een vliegtuigongeluk.
Hier lopen we een weiland op. We hebben inmiddels zo’n 20 km achter de rug. En de rugtas begint een beetje vervelend te voelen op de schouders. We wandelen door het weiland en komen dan door een stuk bos. Ik geniet van het gevarieerde landschap in Zuid-Limburg en vergeet al gauw weer de rugtas op mijn schouders. Als een blij meisje, nog net niet huppelend, loop ik door. En zelfs als ik een bramenstruik in moet duiken om een fietser door te laten (sommige paden zijn eigenlijk wel te smal om over te fietsen) ben ik nog blij.
4 km cadeau
Na zo’n 25 km wandelen door Zuid-Limburg naderen we bijna het dorp waar we overnachten. Als we het inlopen zien we een grote houten haas. Mijn vriend maakt een grapje over de haas die in Monty Python als ‘Haas van Troje’ werd gebruikt. Dit stuurt hij naar zijn familie. En terwijl hij dat doet typ ik snel ‘B&B’ in op Google Maps. ‘Hè wat raar,’ denk ik, ‘de naam is veranderd’. Ik kan mij niet herinneren dat het Bed and Breakfast wat ik heb geboekt zo heet. Maar ik ga er vanuit dat Google het wel weet. En we vervolgen onze route.
De enkels van mijn vriend beginnen inmiddels zeer te doen. Gelukkig hoeven we nog maar een paar km door het dorp lopen en dan zijn we er. Een man doet verrast de deur open als wij aanbellen. En tegelijkertijd word ik gebeld door een 06 nummer. Je raad het al. Wij staan voor de verkeerde deur. Het geboekte B&B bevindt zich aan de andere kant van het dorp. We moeten weer terug naar de haas.
Ondertussen besluiten we maar wat te eten. Ondanks dat het er erg verleidelijk uitziet, gaan we niet naar Friture Tropical, maar nemen we plaats bij een eetcafé tegenover de kerk. Na een heerlijke maaltijdsalade zetten we nog even de kiezen op elkaar en lopen we naar ons overnachtingsadres. Daar worden we hartelijk ontvangen door de eigenaars en een enthousiaste bordercollie. Wat een mooie plek. Hier kunnen we goed tot rust komen.
Onze eerste etappe van het Pieterpad en de tweede dag van onze vakantie in Zuid-Limburg zit er op.
