De 3e dag van onze wandelvakantie is alweer aangebroken. Na een heerlijk ontbijt vertrekken wij goed uitgerust vanuit het Duitse Selfkant. We worden vriendelijk uitgezwaaid door de eigenaars van het B&B. De zon schijnt al en het belooft een warme dag te worden. Vandaag lopen we 32 km. Ik ben benieuwd, want zo ver hebben we nog niet gelopen! Pieterpad etappe 3 eindigt voor ons vandaag in Roermond, oftewel ‘Remunj’.
Van Duitsland naar het smalste stuk van Nederland
We ruiken de koeien al als we langs gezellige paarse bloemetjes over een zandweg lopen. We naderen enkele boerderijen. Gelukkig heeft mijn vriend nieuwe schoenen gekocht, want zijn enkels voelen nu al beter.
We lopen door het smalste stuk van Nederland, in Midden-Limburg. En komen door het IJzerenbosch. Een deel hiervan is van Natuurmonumenten. Als we in dit bos een kruising naderen staat daar een man gezellig te kletsen rustende fietsers. Hij ziet ons kijken, als wij zo snel de rood-witte sticker niet kunnen vinden, die de route van het Pieterpad wijst. ‘Je moet hier naar rechts,’ zegt hij. Hij herkent natuurlijk precies alle Pieterpad wandelaars. Wij lachen vriendelijk. ‘Bedankt!’
Uitgestrekte velden
Als we het bos uit zijn, merken we dat in Midden-Limburg het landschap weer heel anders is. Het is minder heuvelachtig en je ziet minder goudkleurige tarwevelden. Vandaag lopen we veel langs velden met vrolijke bloemen en maïs. Als je op zoek bent naar rust en ruimte, ben je op deze 3e etappe van het Pieterpad op de juiste plek.
Wij genieten ervan en lopen volop in de zon. Maar achter ons verschijnen ineens donkere wolken. ‘Oh jee, onweer.’ Wij versnellen onze pas en haasten ons naar Montfort. We komen langs kasteel Montfort en gelukkig zijn we net op tijd in het centrum. Daar nemen we plaats bij de plaatselijke lunchroom. Dan barst het los. We bestellen een lunch en bekijken de foto van Prins Carnaval, die aan de muur hangt.
Vermoeid in Remunj
De onweersbui trekt snel voorbij, dus we kunnen onze wandelroute weer vervolgen. De laatste kilometers zijn wat zwaarder en we worden er een beetje stil van. De warmte en een rugzak op je rug begin je wel te voelen na zo’n 25 km.
Op deze 3e dag van onze wandelvakantie logeren we in Roermond, in hotel Parkzicht. Dit ligt iets van de route af, waardoor we nog een stukje door de stadsrand moeten lopen. Eenmaal aangekomen ploffen we vermoeid neer op het sfeervolle terras bij ons hotel. De vrolijke serveerster brengt ons een ijskoude Radler. Deze smaakt heerlijk als je flink hebt gelopen.
Nadat we een beetje zijn bijgekomen frissen we ons op en besluiten we heerlijk Italiaans te gaan eten in het restaurant van het hotel. Het liefst was ik nog de stad in gegaan. Want als ik ergens eenmaal ben, ga ik ook graag op onderzoek uit. Maar met 32 km in de benen besluiten we maar bij het hotel te blijven. Morgen weer een tocht van over de 30 km! Dan gaan we iets vaker pauze houden.
Ondanks dat we het vandaag wat zwaarder hadden en de route wat minder afwisselend was, geniet ik nog steeds met volle teugen. Ik ben inmiddels een groot fan van wandelvakanties én het Pieterpad!
