Ontdek de westkust van Italië via deze 5 bijzondere plekjes
In het eerste deel van mijn soloreis door Italië heb ik al behoorlijk wat prachtige plekken ontdekt. En in dit tweede deel laat ik mij nog meer verrassen. De regio aan de zuid westkust is heel anders. Chaotischer en robuuster, maar perfect authentiek. In een havenstadje drink ik staand een cappuccino, zoals Italianen doen. Wel ’s ochtends uiteraard, zoals het hoort. Ook bezoek ik een indrukwekkende plaats, die net als Pompeï bedolven is door de uitbarsting van de Vesuvius. En tot slot vertel ik je wat te doen in de omgeving van Napels en of het echt zo’n gevaarlijke stad is.
Agropoli, een verrassend leuke havenstad
Met de auto rij ik naar het stadje Agropli in de provincie Salerno. De weg er naartoe is niet heel bijzonder en ik verwacht er dan ook niet veel van. Maar toch word ik er verrast door enkele mooie plekken. Zo maak ik een wandeling naar de prachtige kust waar een rustig strandje is met uitzicht op rotspartijen en blauw water. Ik wandel een stuk en geniet van een warme bries terwijl ik salamanders voorbij zie schieten. Ik ervaar een gevoel van vrijheid en blijheid. Dit is een van de redenen waarom ik, en ik niet alleen, zo graag reis.
Vanaf het strand loop ik naar het centrum waar je een mooi uitzicht op de haven hebt. En het kasteel, wat bovenin het dorp prijkt. ’s Avonds kun je vanaf het centrum weer mooi zien hoe de haven verlicht is. En in het centrum zelf zijn er gezellige restaurants en leuke winkels. Bij een juwelier koop ik een horloge. De eigenaar ervan spreekt Engels en hij vertelt dat er weinig toeristen in Agropoli komen, omdat er geen vliegveld in de buurt is. Voor mij alleen maar goed, want ik hou juist van de niet toeristische plekken in Italië. Maar voor de regio best jammer.
Ik groet de vriendelijke juwelier en ga op huis aan. Morgen ga ik namelijk via Amalfi naar de laatste bestemming op mijn soloreis door Italië. Napels!
Populair Amalfi in de regio Salerno
Amalfi, wie kent het niet? Instagram staat vol met foto’s van deze kleurrijke en chique badplaats. Dit is de meest toeristische plek, die ik bezoek. Het is een beetje spannend om er te komen, want de weg er naartoe is best smal. En rechts heb je rotsen, links water. Er zijn dus weinig uitwijkmogelijkheden. En na mijn ervaring in Castelmezzano ben ik blij dat ik zonder blikschade aankom.
Ik kom in de rij voor een parkeergarage die in een grot is gebouwd. Want ook Amalfi kruipt tegen de rotsen omhoog. Nadat ik mijn auto heb geparkeerd, loop ik het centrum in. Waarbij ik eerst een stukje langs de kust loop, met de vele terrassen met bloemen die er altijd zo mooi op foto’s uitspringen. In het centrum zie ik de kathedraal die er centraal staat. Ik ga ik er niet in, maar achteraf lees ik dat de relieken van apostel Andreas hier in een crypte aanwezig zijn. En dat de kathedraal meerdere malen is aangepast waardoor hij nu uit meerdere bouwstijlen bestaat. Waaronder rococo. Dit vind ik wel interessante weetjes.
Na een korte wandeling door het centrum en het nuttigen van een broodje mozzarella en tomaat ga ik weer verder. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet erg onder de indruk ben van dit stadje. Ik vind het minder kleurrijk en bijzonder dan op de vele foto’s die ervan zijn. Misschien komt het ook doordat ik het te toeristisch vind en omdat het weer niet helemaal meewerkt. Hoe dan ook, tijd om mijn reis voort te zetten naar Portici. Hier lever ik mijn auto in. Om de laatste dagen de omgeving van Napels per openbaar vervoer te verkennen. En ik kom er achter dat dit best een chaotische regio is!
Indrukwekkend Pompeï en het minder bekende Herculaneum
Ik logeer in Portici. Dit is een deelgemeente van Napels en ligt aan de voet van de vulkaan Vesuvius. Vanaf hier kan ik dan ook prima Pompeï bezoeken en het minder bekende, maar niet minder indrukwekkende Herculaneum. Beide plaatsen zijn verwoest door een uitbarsting van de Vesuvius. Interessant is om te weten is dat in Herculaneum huizen beter bewaard zijn gebleven dan in Pompeï. Dit komt omdat deze stad niet werd bedolven door as en puimsteen, maar langzaam door een laag lava. Ik vind beide plaatsen erg bijzonder om te bezoeken. Je waant je echt even in een oude Romeinse stad, met pilaren, grote keien in de wegen en de brandende zon op je rug.
Ik bezoek oude huizen, zoals badhuizen, wasserijen en huizen voor prostitutie. Hierbij kom ik grappige details te weten, zoals dat urine werd gebruikt om kleding te wassen. En dat keizer Vespasianus hier belasting over hief. En niet minder indrukwekkend is het amfitheater van Pompeï, waar gladiatoren vroeger vochten met wilde dieren. Maar naast alle mooie en grappige details vind ik het ook triest, als ik mij probeer voor te stellen dat mensen hier op de vlucht waren voor de lava en hete gassen die hierbij vrijkomen. En uiteindelijk zijn omgekomen door de vulkaanuitbarsting.
Voor beide plaatsen trek ik een dag uit. Dit is, zeker voor Pompeï, echt wel nodig. En na deze 2 dagen geschiedenis snuiven bezoek ik bij terugkomst in Portici wat winkels in een gezellig drukke straat. Ik stop bij een chique restaurant voor een echte pizza funghi. En terwijl ik daarna naar huis loop schrik ik op door een opsporingshelikopter. De straat waar ik loop is ineens leeg. Ik maak mij niet heel erg druk. Maar vraag mij wel af of dit een voorbode is voor Napels. Deze stad bezoek ik de volgende dag.
De stad waar ik voor werd gewaarschuwd: Napels
Ik sluit mijn geweldige rondreis door Italië af met een dag Napels. ‘Ga je daar echt alleen naar toe?’ Deze vraag is mij meerdere malen gesteld. Natuurlijk ga ik daar alleen naartoe. Maar doordat velen daar zo bezorgd over zijn, vraag ik mij wel af wat mij er te wachten staat. Enigszins op mijn hoede loop ik dan ook de stad in vanaf het station.
Al gauw kom ik erachter dat ik mij er niet onveiliger voel dan in andere steden. Nou zie ik er ook niet heel opvallend uit en neem ik bewust geen dure spullen mee. Wel is het een warme, grote en chaotische stad. Heel anders dan bijvoorbeeld Bari, waar ik in het begin van mijn soloreis door Italië was. Ik loop door het centrum en bezoek wat mooie winkels. Ook kom ik langs een vitrine met prachtige gebakjes. Ik kan het uiteraard niet laten om hier naar binnen te gaan. In dit drukke koffiehuis ga ik boven zitten om van mijn koffie en traktatie te genieten.
Eenmaal weer buiten valt het mij op dat er genoeg mooie, o.a. classicistische gebouwen in de stad staan. Ik bezoek echter een museum onder de grond. Tijdens een georganiseerde tour kun je zien waar mensen vroeger tijdens de Tweede Wereldoorlog leefden om te schuilen. We lopen door een gangenstelsel en komen door ruimtes waar de douches en wc’s nog in tact zijn. Ook is er een bom te zien en staan er oldtimers. Bijzonder dat ze deze spullen naar beneden hebben kunnen brengen. We eindigen de tour in een oud huis met een verborgen toegang tot een mysterieuze, ondergrondse schuilruimte. Hier hou ik van.
Er zijn nog veel meer ondergrondse musea in Napels, waaronder catacomben. De stad heeft namelijk een heel ondergronds stelsel met allerlei ruimtes. Deze zijn ontstaan toen de Grieken vulkanisch gesteente uithakten, tussen 600 en 400 voor Christus, om te gebruiken voor bouwwerken boven de grond. Ik zou het interessant vinden om hier meer van te zien. Maar dan moet je er langer dan een dag blijven. Daarom loop ik voor nu nog een stuk door de stad. Ik zie grote rode pepers in de straten hangen en heb mij laten vertellen dat Italianen geloven dat deze beschermen tegen het kwaad of zorgen voor geluk.
Ik loop het drukke centrum uit. Daar staan de appartementencomplexen, steeds hoger. Tussen de smalle straten zie je vlaggetjes hangen en op de muren zie je muurschilderingen. En ik verbaas me elke keer weer als ik zie dat er een auto of scooter rijd, op plekken waar ik dat best onmogelijk vind. Maar dat de Italianen het daar niet zo nauw mee nemen, zie je wel aan de schade die op veel voertuigen te zien is.
Na weer een bijzondere plek te hebben ontdekt tijdens mijn rondreis door Italië, eet ik nog een bord gnocchi voordat ik de trein naar mijn verblijfadres in Portici neem. De volgende dag vlieg ik weer naar Nederland. En zit helaas een van de meest speciale reizen in mijn leven er op. Gelukkig word ik van Schiphol gehaald door mijn vriend, die ik eigenlijk nog maar net kende, voordat ik op vakantie ging. Eens kijken of hij mij nog steeds leuk vindt 😉
